SZCZĘŚCIE - HAPPINESS

MŁODOŚĆ

FLOW - what makes people truly happy

based on contents and comments to Mihaly Csikszentmihalyi's books:
" Flow: The Psychology of Optimal Experience", "The Evolving Self:a Psychology for the Third Millenium) ".

Uwagi na temat koncepcji "FLOW" - "UNIESIENIA"

CHARAKTERYSTYKA STANU 'FLOW' (uniesienie, przypływ) Koncentracja w stanie "FLOW" jest tak intensywna, że nie pozostaje już uwagi na myślenie o niczym nie związanym z wykonywaną czynnością, czy o problemach. Samoświadomość zanika, a poczucie czasu zostaje zaburzone. Aktywność, która pozwala na takie doświadczenie, jest tak zadowalająca dla ludzi, że chcą oni wykonywać ją przez wzgląd właśnie na ten stan, nie zważając na korzyści jakie z tego wyniosą, czy nawet na trudność, czy niebezpieczeństwo wykonywanego zadania. ------------------------------------------------------------------------------ - wg http://www.teta.ai/polska/kki/ty/r266.html : Już Abraham Maslow zauważył u ludzi samorealizujących się stany ekstazy, olśnienia, fascynacji i uniesienia, które nazywał doznaniami szczytowymi lub mistycznymi (Samorealizacja). Psychologowie coraz wyraźniej dostrzegają i poddają konkretnym badaniom zjawisko uniesienia ("flow"). Okazuje się, że może ono wystąpić u każdego człowieka i jest to stan świadomości, w którym doświadcza się - ni mniej ni więcej - tylko tego, co potocznie nazywamy szczęściem. Podobnie, jak odkrycie bakterii i wirusów jako czynników powodujących choroby, zasadniczo zmieniło jakość życia ludzkiego, zrozumienie i kontrolowanie stanu uniesienia, może mieć rewolucyjny wpływ na życie człowieka. Ludzie, którzy pierwsi zaczną świadomie stosować inżynierię szczęścia, mają olbrzymią przewagę w osiąganiu sukcesu: miłosnego, rodzinnego, zawodowego, finansowego i wszystkich innych możliwych rodzajów sukcesu - nad tymi, którzy "mają oczy, a nie widzą". A teraz, konkretnie, co to jest uniesienie. Zjawisko to zaczęto badać najpierw w czasie różnych gier, występów artystycznych i rytuałów religijnych. Kiedy jednak okazało się, że narciarze i żeglarze przeżywają zadziwiająco podobne uniesienia do chirurga prowadzącego operację, nie mówiąc już o programistach komputerów, których świt zastaje nad klawiaturą, stwierdzono, że czas to zjawisko uogólnić. Każda działalność człowieka może wytwarzać przeżycie uniesienia, jeśli spełnione są następujące warunki: Wyraźny cel, reguły gry i ocena. Konieczny jest wyraźny i konkretny cel, jasne reguły gry i jednoznaczna ocena działania. Większość gier, występów artystycznych i rytuałów religijnych spełnia ten warunek bardzo wyraźnie. Uczestnicy wiedzą, na ogół natychmiast, jak im idzie (stan meczu, brawa publiczności, podniosła atmosfera). Jeśli w pracy lub w szkole, ludzie nie wiedzą dokładnie w jakim celu coś robią, a na dodatek ocena ich działania jest subiektywna, powoduje to frustrację i nie motywuje do działania - czyli efekt przeciwny do uniesienia. Zjawisko uniesienia może być doświadczane w czasie realizowania jakiegokolwiek celu, który nie musi mieć żadnych innych wartości praktycznych. Większość gier komputerowych w minimalnym stopniu rozwija jakiekolwiek zdolności, a ci co próbowali, wiedzą, jak trudno się oderwać, kiedy wierzymy, że następnym razem osiągniemy lepszy wynik. Wspinaczka wysokogórska to doskonały przykład działania mającego na celu wyłącznie doznanie uniesienia (i to na dużą skalę): jest wyraźny cel i ocena w postaci zdobycia szczytu. Przeżycie uniesienia powoduje, że znikają troski i zmartwienia dnia codziennego. Liczy się tylko chwila obecna. Powstaje, jak gdyby, sztuczny świat, w którym działam i do którego uciekam na czas uniesienia, aby w nim, w stu procentach oddać się sprawie. Mogę nie słyszeć, co się wokół mnie dzieje i nie zwracam uwagi na rzeczy mniej ważne. Może to być jednocześnie przyjemna ucieczka od problemów i chaosu codziennego życia. Z umiejętnością odizolowania związane są dwie następne cechy stanu uniesienia: utrata samo-świadomości i poczucia czasu. Utrata samo-świadomości. Znów termin dość obcy naszej kulturze i trudno go jednym słowem opisać. Jesteśmy przyzwyczajeni do stałego kontrolowania się i "noszenia maski", nawet czasem dla ludzi nam najbliższych. W codziennym życiu często myślimy, jak wyglądamy, jak jesteśmy odbierani, lubiani, itp. Tracimy na to sporą część energi i bywa, że jesteśmy sparaliżowani zastanawianiem się "co sobie o nas pomyślą", zamiast zająć się tym, co robimy. Osoba w stanie uniesienia jest tak pochłonięta swoim działaniem, że nie może tracić energii na zastanawianie się nad takimi drobiazgami. Utrata samo-świadomości może być nawet odbierana przez otoczenie jako pewne roztargnienie, charakterystyczne dla ludzi samorealizujących się ( Samorealizacja). W stanie uniesienia znika przejmowanie się reakcją otoczenia. Nic dziwnego, że Archimedes mógł wyskoczyć z wanny nagi! Zanik poczucia czasu. Na pewno nie przeżywają uniesienia ludzie, którzy nie cierpią swojej pracy i co jakiś czas z utęsknieniem patrzą na zegarek. Jeśli w pracy zdarza Ci się ze zdziwieniem stwierdzić, że to już pora iść do domu - to dobry znak. W stanie uniesienia czas, jak gdyby nie istnieje. Wielcy ludzie, szczególnie artyści, znani są z tego, że potrafią godzinami nie odrywać się od swojej pracy. Działanie dla samej przyjemności działania. Znane jest powiedzenie, że ludzie wspinają się na szczyty górskie tylko "dlatego, że one istnieją". Uniesienie jest źródłem takiej przyjemności, że człowiek chce powtarzać działanie, które je powoduje, dla samej przyjemności przeżycia tego po raz kolejny. Motywacją jest sama przyjemność działania, a nie oczekiwanie jakiejkolwiek nagrody. Wspinaczka wysokogórska, gra w szachy, rozwiązywanie zagadek matematycznych, żeglowanie - mogą być przykładami takich działań. Stwierdzono, że doznania uniesienia znacznie podnoszą wyniki w nauce (także u dorosłych) i w pracy. Atmosfera uniesienia jest również doskonałą pożywką dla rozwijania talentów. Praktykowanie stanów uniesienia podnosi poczucie własnej wartości i możliwości osiągania sukcesów, zmniejsza się ilość stresu i problemów w pracy i w domu. Stany uniesienia używane są coraz częściej w leczeniu i psychoterapii. Do rozważań na temat uniesienia chcę dodać spostrzeżenie, że w naszym JA mamy zakodowane piękne zasady moralne, które są niezależne od jakiejkolwiek religii czy systemu społecznego. Jedyny problem polega na tym, że są one często przytłoczone "zdobyczami" kulturowymi, religijnymi i politycznymi. Dlatego często trudno je w sobie odnaleźć. Nie wolno nam robić rzeczy, których nie lubimy. Każdy z nas ma możliwości i obowiązek robienia rzeczy, które przynoszą mu satysfakcję. Nie musi się to odbywać kosztem innych, a wręcz przeciwnie (jeśli tylko innym przyznajemy te same prawa). Każdy ma nie tylko prawo, ale i obowiązek być szczęśliwym! -------------------------------------------------------------- Moim zdaniem [Ryznar Zygmunt]: "Flow" po polsku w kontekście psychologicznym to raczej chyba "uniesienie" lub "przypływ" niz "przepływ" [jak to występuje w tłumaczeniach]. "Flow" jest chwilowym stanem szczęśliwosci. osiągniętym np. podczas wspinaczki górskiej albo jazdy samochodem albo nawet tylko tańca czy spotkania wymarzonej dziewczyny ....albo wreszcie medytacji. Bez tych chwil szczęście trudno sobie uświadomić, ale dla mnie szczęście jest stanem nie tylko "czuć się chwilowo szczęśliwym" lecz trwałym zadowoleniem z życia którego nie omijają chwile szczęśliwości.

POZYTYWNE MYŚLENIE

ŚMIECH   TO   ZDROWIE

DROGOWSKAZY  w  labiryncie  życia

(KIM  JESTEM,   KIM   BĘDĘ,   KIM   MOGĘ   BYĆ)

LOVE

readings    from the past   (in original XVIII/XIX spelling)