Najnowsza wersja podstawowa- newest standard version
Dr. Ryznar Zygmunt website

jeśli nie wiesz o co chodzi, to chodzi o to ..
     (public domain - pro publico bono)
to Women of my family: Ludmiła, Edytta,
Monika, Milena  for being who they are


Strona Główna/Main subsite last update: 29 October (październik)  2016
Strona Szczęścia/Happiness subsite last update: 31 July  (lipiec)  2016
Strona Życia/Life subsite last update: 19 July (lipiec)  2015
pokój egzystencji/human being existency last update: 22 December  (grudzień)  2016
HSL-Human Specification Language last update: July (lipiec)  2015
Zakątek ciszy / silence place last update: 30 November  (listopad)  2016

in Polish  and   English
   Słowo wstępne - INTRODUCTORY NOTES (kliknij-click on)

wejdź na mój blog


Skrótowe menu (wybierz pokój)- short menu (choose the room)
  pokój szczęścia/happiness
  pokój życia/life
  pokój egzystencji/human being existency
  Kącik Humoru/Humor in our life
  Salon Literatury/Poetry-Prose
  Menu globalne/Global Menu


DOM ŻYCIA i SZCZĘŚCIA
HOUSE OF LIFE & HAPPINESS


"Now is the time to think of only one thing. That which I was born for."
(Ernest Hemingway - "The Old Man and The Sea")
"Istotą człowieka jest jedność rozumu, woli i miłości."
(z filozofii neoheglistów)

Wybrane pozycje i nowości(po polsku):
New &Selected items (in English):
.......More positions in Global Menu.....
Dzisiaj polecam - for today

DOM TEN POSIADA KILKA POKOI:
Szczęście, Życie przeciwko śmierci, Egzystencja, Salon literatury, Widok z balkonu, Oranżeria , Zakątek ciszy 		THERE ARE SEVERAL ROOMS IN THIS HOUSE:
Happiness, Life Against Death, Human Existency, Poetry & Prose, Balcony View, Greenhouse, Silence place
   SZCZĘŚCIE         cel do którego zdążamy     Otworz te drzwi      HAPPINESS           (un)reachable aim Otworz te drzwi
   ŻYCIE PRZECIWKO ŚMIERCI         pole bitwy dla każdego Otworz te drzwi      LIFE AGAINST DEATH       battlefield for everybody  Otworz te drzwi
   CZŁOWIEK  I   EGZYSTENCJA    kim jesteśmy i po co żyjemy Otworz te drzwi      HUMAN BEING who we are and how to be authentic Otworz te drzwi
   SALON LITERATURY       poznaj moją poezję i prozę Otworz te drzwi      LITERATURE:poetry-prose read my selected poems   Otworz te drzwi
   WIDOK Z BALKONU      WSCHODY I ZACHODY     BALCONY VIEW      moon and sunset
   ORANŻERIA W TYM DOMU      KWIATY     GREENHOUSE      FLOWERS
   PTAKI     BIRDS
   ZAKĄTEK    CISZY     SILENCE    PLACE

Home, home again.
I like to be here
when I can.
When I come home cold and tired
It's good to warm my bones
beside the fire. (PinkFloyd - Dark Side of the Moon)
Mama, take this badge off of me
I can't use it anymore.
It's gettin' dark, too dark for me to see
I feel like I'm knockin' on heaven's door.
Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock... (Bob Dylan-Knockin´on heaven´s door)

I threw my arms about those shoulders,
glancing at what emerged behind that back,
and saw a chair pushed slightly forward,
merging now with the lighted wall.
The lamp glared too bright to show
the shabby furniture to some advantage,
and that is why sofa of brown leather
shone a sort of yellow in a corner.
                    (Joseph 		         The table looked bare, the parquet glossy,
the stove quite dark, and in a dusty frame
a landscape did not stir. Only the sideboard
seemed to me to have some animation.
But a moth flitted round the room,
causing my arrested glance to shift;
and if at any time a ghost had lived here,
he now was gone, abandoning this house.
Brodsky)

WITAJ W DOMU
WELCOME HOME


„Przestrzenią człowiekowi najbliższą jest dom. Wszystkie drogi człowieka przez świat mierzą się odległością od domu. Widok z okien domu jest pierwszym widokiem człowieka na świat. Człowiek zapytany, skąd przychodzi – wskazuje na dom. Dom jest gniazdem człowieka. Tu przychodzi na świat dziecko, tu dojrzewa poczucie odpowiedzialności za ład pierwszej wspólnoty, tu człowiek rozpoznaje główne tajemnice rzeczy – okna, drzwi, łyżki – cieszy się i cierpi, stąd odchodzi na wieczny spoczynek. Mieć dom, znaczy: mieć wokół siebie obszar pierwotnej swojskości. Ściany domu chronią człowieka przed srogością żywiołów i nieprzyjaźnią ludzi. Umożliwiają życie i dojrzewanie. Mieszkając w domu, człowiek może się czuć sobą u siebie. Być sobą u siebie, to doświadczać sensownej wolności. Dom nie pozwala na swawolę, nie oznacza też niewoli. Domowa przestrzeń, to przestrzeń wielorakiego sensu. Budować dom, znaczy: zadomowić się”
(Józef Tischner " Filozofia dramatu" Paryż 1990, s.187)

Porę życia, w którą wstąpiłem, można porównać z dużym domem, jasno oświetlonym w nocy. Najpierw gaśnie jedno okno, potem drugie: ostatni wiersz, ostatnia powieść, ostatnia sztuka. W oddali wydaje się, że dom pogrążony jest w mroku i ciszy.Jednakże ten dom dalej promienieje, w nim tak jak dawniej bije serce. Światło zostało pogaszone w pokojach - praca zakończona, ale życie trwa nadal, a problem postawiony przez życie pozostał nierozwiązany. Chciałbym myśleć tylko o tym, że ja istnieję teraz i tutaj. Jedyne, co teraz jest ważne dla mnie - to to, że urodziłem się, żyłem i żyję do tej pory. To co przeszło nie powróci. Pozostało tylko jedno - ten przypływ i odpływ krwi, któremu przysłuchuję się na tarasie, przytuliwszy się do lipy, głaskając jej omszałą korę i nucąc coś ...
(François Mauriac "Nowe stronice mego życia wewnętrznego")

Istnieją (...) dość dziwne zakątki. Wydaje się, jakby w te miejsca nie zaglądało słońce, które świeci wszystkim (...), lecz jakieś inne, nowe, jakby umyślnie zamówione dla tych zakątków i przyświeca wszystkiemu innym, specjalnym światłem. W tych zakątkach (...) żyje się życiem jak gdyby zupełnie innym, niepodobnym do tego, które wre wkoło nas, życiem możliwym w jakimś królestwie za siódmą górą i za siódmą rzeką, a nie u nas, w tych okropnie poważnych czasach. Otóż takie właśnie życie jest mieszaniną czysto fantastycznego, płomiennie idealnego z czymś (...) szaro prozaicznym i zwyczajnym, że nie powiem już: nieprawdopodobnie nędznym. (...)W tych zakątkach zamieszkują dziwaczni ludzie -marzyciele. Marzyciel, jeśli chodzi o ścisłe określenie, nie jest człowiekiem, lecz jakąś istotą pośredniejszego rodzaju. Mieszka najczęściej gdzieś w niedostępnym zakątku, jak gdyby się w nim krył nawet przed światłem dziennym, i jak się już raz do swojego zakątka dostanie, to tak do niego przyrośnie jak ślimak, a przynajmniej bardzo jest pod tym względem podobny do owego interesującego stworzenia, które jest równocześnie i zwierzęciem, i domem, a zwie się żółwiem.
(Fiodor Dostojewski "Białe noce")

Witryna opowiada o tym "jak być szczęśliwym i zdrowym, nie poddając się przemijaniu". Problematyka szczęścia, życia i śmierci oglądana oczyma sztuki (poezji, prozy i malarstwa),  filozofii oraz medycyny naturalnej. Może troszkę wzruszy i pozwoli lepiej zrozumieć życie (czyli siebie samego i świat) oraz zachęci do tego, aby cieszyć się z tego, że się po prostu JEST. This web-site contains author's text and readings (poetry, prose, alternative medicine, existential philosophy and psychology) mainly dedicated to topics: how to be happy and healthy and how to prolong life"
Read, enjoy of BEING ! I wish you well on your journey to a better life.

  • Myślę więc jestem          
  • Czuję więc jestem
  • Kocham więc jestem
  • I think, therefore I am           
  • I feel, therefore I am
  • I love, therefore I am

Życie jest jak jazda na złotym rumaku po linie
Siudmak-zloty-jezdziec -fragment
w każdej chwili mozesz stracić wszystko...nawet marzenia
"KTO MI DAŁ SKRZYDŁA,
kto mię odział pióry
I tak wysoko postawił, że z góry
Wszystek świat widzę, a sam, jako trzeba,
Tykam się nieba?" (Jan Kochanowski)
"koń znikł, ale ja go w powietrzu wiodę
na westchnieniach jak na lotnych lejcach.
Od zgubionej podkowy za progiem
rozstajnego na ziemi miejsca
ruszam w świat, zatrzymuję czas"
(Julian Przyboś)


Jeżeli chcesz
wejdź w ten świat,
jest smutno-kolorowy,
zamyślony niepozornie,
może nawet ciepły.
Otwórz okno
Już czas
Na oknie są wróble
Szare ciepłe wyjątki życia
Popatrz
w jakąś głąb
Mijanie
Popatrz.
Kolorowe kwiaty pięknie zakwitły.  
A z kwiatem
w dłoni
rośniesz ogromny
kolorem naiwności
                    (Wiesław 		Otwieram okno
to jedyny ratunek
wszystkie urojenia mijają
jest zwykle i tak samo
Okno dla rzeczy pięknych
płacze łzami deszczu
Deszcz jest odskocznią
niech pada
Patrzymy
mokną kwiaty
piękne
i to jest prawdą
naszą prawdą tej chwili
Ale ona mija
powoli
nieustannie
Ty
zamkniesz okno zupełnie inny
Dymny)
Pukam do drzwi kamienia.
To ja, wpuść mnie.
Przychodzę z ciekawości czystej.
(Wisława Szymborska)
dom nasz otwarty, we drzwiach nie ma klucza
a niewidzialni goście wchodzą i wychodzą
(Czesław Miłosz)

 Słyszę oto w nocną ciszę
Kołatanie do drzwi, tuż.
Gość to myślę, u podwoi,
Zapóźniony u drzwi stoi.
Pragnie wejść choć późno już.
Gość, lecz jaki? Któżby? Któż...?
(E.A.Poe - Kruk)
Dom był lunetą dzieciństwa
dom był skórą wzruszenia
policzkiem siostry
gałęzią drzewa
              (Zbigniew 		dom jest sześcianem dzieciństwa
dom jest kostką wzruszenia
skrzydło spalonej siostry
liść umarłego drzewa
Herbert)           
Brama bez krat i drzwi.
Nie da się zamknąć tego, Kim jesteś
Czym sobie trzasnę odchodząc? ...

Okiennice zabite deskami. Duszno
jakoś, skaleczone światło
przeciska się przez szpary
              (Agnieszka Koteja) 		jeśli kiedyś zastukasz do drzwi
a ja nie otworzę
i nie będzie u mnie kobiety
to może właśnie złamałem szczękę
i szukam kawałka drutu
albo może poluję na motyle
na tapecie mojego pokoju
(Charles Bukowski)           

Ci sami
w schodów dysonans wchodzimy co wieczór.
do tych samych mieszkań, gdzie martwa żarówka ćmi.
budzimy się jesienią, zawsze jesienią,
oczy zawsze - w czarny wyrok drzwi.
Potem w długie ulice, od mgły
gęstniejące w realny opór.
W nasze głowy - drzewa jesienne,
słońce spada zachodem jak topór.
Potem dalej, potem dalej, potem dalej,
w noc bezgwiezdną, w puste ręce łapać oddech,
w korowody zaplątanych alej,
w gwiazdy czarne i jak niebo - chłodne.
Potem dalej, potem dalej, potem dalej,
zawikłani w wodorosty zjaw i cieni,
obudzimy się kołysząc, znów kołysząc,
wmurowani w pejzaż szubienic.
(K.Baczyński)            		Czcze słowo,
słowo nie do wymówienia: czas.
Oto
nie przypomiałeś sobie w porę tego języka i zostałeś
w cieniu drzewa drzwi.
W lesie popiołu, w puszczy popielcowej
spotkałeś przyjaciół
o oczach drzew. W drzwiach otwierających rysy
twarzy. Kobieta nocy wcieliła cię w siebie. W lesie
umarłych, w lesie martwych języków
zginął twój rękopis,
nie odnalazłeś go jednak: ta strona
świata, karta świeżo wydarta,
była już nie do odczytania. To co pozostało, czcze
słowo: czas,
nieczytelna strona
w akcie oskarżenia
(R.Krynicki)           

"Może to jest tak, że każdy z nas żyje w więzieniu i gdy patrzy na dom drugiego, myśląc z zazdrością o jego szczęściu, w rzeczywistości widzi tylko drugie więzienie? " (Jan Dobraczyński "listy Nikodema")
Zatrzaskiwać sobie drzwi, które można pozostawic otwarte, to dla mnie jakieś bluźnierstwo....Drzwi między nami zamykają się, a życie pędzi dalej i kompletnie zaciera ślady. (Virginia Woolf)
Nie wystarczy klucz. Drzwi pozostaną zamknięte, jeśli za nimi nie będzie.... Wszystko zależy od tego, kto czeka po jednej a kto po drugiej stronie. (zainspirowane filmem "Jagodowa miłość")
"Najdłuższa okólna droga jest najkrótszą drogą do domu. Myślisz, że uciekasz, i wpadasz na siebie samego." (James Joyce "Ulisses")
"Prawie każdy człowiek przypomina sobą opustoszały pałac, którego włodarz zamieszkuje tylko niektóre pokoje i nie zagląda do zapomnianych skrzydeł domu, Spróbuj dzisiaj na oślep wkroczyć w ciemności, otwórz okiennice, znajdź miejscas skąd zawiewa stęchlizną i gdzie przecieka krokiew dachu."
(F.Mauriac "Dzienniki")
Przychodzisz do domu i patrzysz na niego nie widząc go. Znasz go, więc nie trzeba patrzeć. Przez całe lata do niego przychodzisz. Idziesz do drzwi, wchodzisz przez nie, może otwierasz zamek, nie zwracając uwagi na to robisz. Ale po upływie jednej chwili nic nie jest juz takie same. Twój dom - twoje życie jest strumieniem, który płynie i zmienia czasem koryto...Ten wirtualny dom, do którego teraz wchodzisz, też ulega zmianom. Spróbuj spojrzeć na to, co w nim napotkasz, świeżym spojrzeniem jakby pierwszy raz. Nawet na tak oklepane pojęcia jak szczęście, miłość i przemijanie. [napisane pod wpływem "filozofii" Osho]
Jeśli masz troszkę wolnego czasu i możesz go poświęcić na chwilę zadumy otwórz którekolwiek drzwi.
Znajdziesz się w świecie stworzonym przez myśli, obrazy i poezję. W kazdej chwili - jeśli nie oddychasz tutaj świeżo, spokojnie i głęboko- możesz zawrócić, zmienić pokój lub opuścic dom. Zawsze możesz powrócić, bo nie ma tutaj zakazu wstępu dla nikogo. Zajrzyć możesz - po drodze- jak do starego przyjaciela, który nie wymaga niczego w zamian. Ponieważ wchodzisz do nieznanego domu, przed drzwiami zdejm buty i wyrzuć "zanieczyszczenia" - a więc zmęczenie, uprzedzenia, gorycz, złość i znięchęcenie - w ten sposób stworzysz w sobie ciszę i więcej przestrzeni. Zapomnij o swoich tytułach naukowych lub o ewentualnej niewiedzy - łatwiej popłyniesz z biegiem spraw ...


"Sztuka zmierza do oddziaływania w swoisty sposób, intymny i osobisty, na centra życia emocjonalnego ludzi i jako taka stanowi środek emocjonalnej komunikacji w obrębie społeczności, środek upowszechnienia okreslonych napięć pożądanych, sposób tworzenia i rozładowywania uczuciowych tonusów." (Józef Bańka)

"Sztuką jest Nie to co namalowane albo napisane, ale To co tworzy się w tobie. " Każdy -patrząc na obraz lub czytając poezję - odbiera to inaczej. Nie wydawaj więc pochopnych ocen, gdyż twoja ocena jest Tylko twoja . Obiektywna wartość artystyczna dzieła tworzy się jako wypadkowa wielu czynników, z których możesz nie zdawać sobie sprawy.
"The essense of art is not what is painted or written, but what is created within yourself" Art is what one imagines, by a unique perception created when looking at a painting or reading a poem. Therefore, the definition of art is very subjective and differs from person to person. The true aspect of art's depth is defined by multiple factors that you might not be aware of.

Cztery sciany niejedno widziały
a milczą
Sufit z lampką nadziei
co umiera ostatnia
Krzesło wysiedziałe, trzeszczy
ale jeszcze służy
Na stole kartka a na niej
tylko znaki zapytania
albo same wykrzykniki
Jak życie zapisane
spacjami i odruchami

Życie jest krótkie -
to, co budujesz przez lata
może runąć w jedną noc.
Nie buduj więc szklanych domów
lecz pomyśl o fundamentach !
Życie jest szybkie -
gdy łapiesz wiatry pomyślne
w przestworzach sukcesu
widzisz tylko portret własny
-nie budujesz lecz
palisz mosty za sobą...

in the house ordinary people
fluttering like butterflies
afraid to lose
the light
in this gallery of things
called life
 (Edytta Ryznar-Wojnar)


"Ty masz klucz,
Lampa roztacza krąg światła na schodach.
W górę.
Łóżko posłane; szczotka do zębów wisi na ścianie,
Połóż buciki pod drzwiami, śpij; przygotuj się do zycia".
(T.S.Eliot ) 		"You have the key.
The little lamp spreads a ring on the stair.
Mount.
The bed is open; the tooth-brush hangs on the wall,
Put your shoes at the door, sleep, prepare for life."
(T.S.Eliot )
gdy dorastasz, wystarczy dziurka od klucza
by zajrzeć w świat dorosłych
niedomknięte drzwi, by szept chwycić chichotny
potem gdy własne klucze masz
kazde naciśnięcie klamki
otworzyć Ci może
słowo przyjazne i muśnięcie pocałunku,
może ciszą uderzyć na powitanie
albo burzą z piorunem
co rozświetli nie to co trzeba
i spali to co jeszcze niezbudowane
(Z.Ryznar ) 		"Lying in me, as though it were a white
Stone in the depths of a well, is one
Memory that I cannot, will not, fight:
It is happiness, and it is pain."
(Anna Achmatova )
This is a dark house, very big.
I made it myself,
Cell by cell from a quiet corner
 (Sylvia Plath)
"Wstań otwórz drzwi
rozwiąż te sznury
wyplącz się z sieci nerwów
wyjdź z tego kokonu rozgarnij te błony
zaczerpnij najgłębsze warstwy powietrza
powiedz prawdę
do tego służysz
w lewej ręce trzymasz miłość
a w prawej nienawiść." (Adam Zagajewski "Prawda")
"ten klucz we wrotach szorstko i bezradnie kluczy, choć ma otwierać drogę niezmierzwioną zasiekiem podków" ( Stanisław Barańczak) 		"Lying in me, as though it were a white
Stone in the depths of a well, is one
Memory that I cannot, will not, fight:
It is happiness, and it is pain."
(Anna Achmatova)
 "age is no crime
but the shame
of a deliberately
wasted life
among so many
deliberately wasted lives
is.
(Charles Bukowski)
"Życie to wielka liczba zamykających się i otwierających drzwi. ... Ujrzyj siebie otwierającego drzwi do radości, pokoju, zdrowia, powodzenia i miłości, drzwi do zrozumienia, współczucia, przebaczenia i wolności, drzwi do poczucia własnej wartości, szacunku dla siebie i miłości do siebie." (L.L.Hay "Poznaj moc..." )
"Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia, otwierają się inne, ale my patrzymy na pierwsze drzwi tak długo, że nie widzimy tych drugich." (Helen Keller) 		I went back in the alley
And I opened up my doors
All her clothes was gone
She wasn't home no more
I pulled back the covers
I made down the bed
A Whole lot of room
Was the only thing I had
 ( Langston Hughes )
„Życie potrafi być skąpe: mijają dni, tygodnie, miesiące, lata i nic się nie wydarza.
A potem uchylamy jakieś drzwi i nagle przez szczelinę wdziera się istna lawina.
W jednej chwili nie mamy nic, a już w następnej aż tyle, że trudno sobie z tym poradzić.” (Paulo Coelho)		 The roof and the walls of our house are intended to keep out the hurricane of our life; the foundation is meant to afford support and to exclude acid damp of environment; doors, chimneys, windows, drains - fullfilled with its own internal atmoshere - are directed towards the comfort and health of the dwellers.
 (Ryznar)
O moim domu którego ściany z ciepłych niedomyślnych snów ( Poświatowska Halina) "Dom to jest coś, co wybudujesz sobie w sercu" (Jan Nowicki)
Kluczem łagodności odrygluj zamki, szeptem
Każ otworzyć się drzwiom, duszo. (Walt Whitman) 		The soul selects her own society, Then shuts the door;
On her divine majority - Obtrude no more. (Emily Dickinson)
Bo i dom może być wieczną walką i zwycięstwem, o czym dobrze wie twoja żona, kiedy go buduje na nowo każdego rana (A.S.Exupery ) Drzwi między nami zamykają się, a życie pędzi dalej i kompletnie zaciera ślady...Nieszczęście jest wszędzie: tuż za drzwiami; albo głupota, która jest jeszcze gorsza. (Virginia Woolf) ()

Dom Virginii Woolf
(tekst ułożony z treści publikacji "Chwile Wolności -Dziennik 1915-1941" V.Woolf Wyd.Literackie 735 stron)
["A Moment's Liberty. The shorter Diary" text by Virginia Woolf)


"Gdybyśmy byli rozsądni, zamykalibyśmy się w chwili bieżącej jak w pokoju o dwóch wyjściach i nie otwierali drzwi, zarówno tych, które wiodą ku przeszłości, jak i tych, które wychodzą na przyszłość. Staralibyśmy się czuć dobrze w tym schronieniu zarazem przejściowym i jak i stałym, gdyż przeszłość już nie istnieje, przyszłość zaś jest właściwie tym, co jeszcze nie istnieje, skutkiem czego zawsze jest tylko wieczysta teraźniejszość, od której nigdy nie ma dla nas ucieczki." (Julien Green - Waruna)

U mojego początku jest mój kres. Raz po raz
Domy wznoszą się, walą, rozsypują, rosną,
[...]
Domy żyją i giną: jest czas dla wznoszenia
i czas dla życia i tworzenia
I czas dla wiatru by tłukł rozchwiane szyby
I trząsł boazerią w której gnieżdżą się polne myszy
I trząsł postrzępionym arrasem
    utkanym w milczące motto.
[...]
Przeziera świt i nowy dzień
Gotuje się na upał i milczenie. Tam poranny wiatr
Marszczy i gładzi morze. Jestem tutaj
Czy tam, czy gdzie indziej. U mojego początku.
 (Thomas Stern Eliot - East Coker -fragm)		 In my beginning is my end. In succession
Houses rise and fall, crumble, are extended,
[...]
Houses live and die: there is a time for building
And a time for living and for generation
And a time for the wind to break the loosened pane
And to shake the wainscot where the field-mouse trots
And to shake the tattered arras
   woven with a silent motto.
[...]
Down points, and another day
Prepares for heat and silence. Out at sea the dawn wind
Wrinkles and slides. I am here
Or there, or elsewhere. In my beginning.
(Thomas Stern Eliot - East Coker -fragm)

W życiu człowieka istnieją dwa najważniejsze i przeciwstawne sobie stany:
  • szczęście- kiedy realizujesz się w pełni - stanu tego nie możesz wziąć lecz musisz go sobie wypracować
  • śmierć- kiedy Ty przestajesz istnieć, a pamięć o Tobie oraz Twój dorobek będą walczyć o przetrwanie i jak im się poszczęści możesz obrosnąć legendą na wieki
There are two crucial -contradictive to each other- states of life:
  • happiness - the most desired state of life
    you could not simply take but have to work out.
  • death - the final inevitable event
    An aging is a result of a number of pathological changes that are somewhat controllable.
    •


TRZEBA "DUŻO PRACY" ABY ZACHOROWAĆ.
Złe samopoczucie, nerwice, depresje, a nawet większość chorób są rezultatem długotrwałego wysiłku i zużycia energii życiowej na kurczowe, natrętne trzymanie się kilku negatywnych myśli, dotyczących siebie samego i swojego głównego dylematu. (A.Brodziak)
Człowiek na siebie najdotkliwiej jest skazany. Nikt mu tyle udręk nie dostarcza, co sam sobie. (Wiesław Myśliwski "Pałac")
Od pierwszych dni istnienia, gdy jesteśmy zaledwie zaczątkiem embrionu, samozagłada komórek decyduje o naszym kształcie, później - o naszej pamięci, świadomości, możliwości zwalczania chorób, zdolności przetrwania. Każda z naszych komórek ma wpisany program autodestrukcji. W pewnym sensie trwa w zawieszeniu między życiem a śmiercią. Może przetrwać tylko wtedy, gdy nieustannie otrzymuje sygnały, że jest potrzebna. Brak impulsów uruchamia program samozniszczenia. (Jean-Claude Ameisen)
Your life is your gift.

“I am the master of my fate. The captain of my soul.” (William Henley)
"Nothing in life is to be feared, it is only to be understood."
(Emerson)
A death may be understood as a positive force. Instead of being afraid that life will end one can take action and pursue goals.
Human growth can be measured by the gentleness and awareness with which we once again pick ourselves up, the lightness which with we dust ourselves off, the openness with which we continue and take the next unknown step, beyond the edge, beyond our holding, into the remarkable mystery of being.
Going beyond the mind, we go beyond death. In the heart lies the deathless.
(Levine)

"Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech
Pamiętaj jaki spokój można znaleźć w ciszy,
o ile to możliwe bez wyrzekania się siebie
Bądź na dobrej stopie ze wszystkimi
Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie
Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych
Oni też mają swoją opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką
Niech Twoje osiągnięcia, zarówno jak plany
będą dla ciebie źródłem radości
Bądź ostrozny w interesach
Ma świecie bowiem pełno oszustwa
Bądź soba, zwłaszcza nie udawaj uczucia
Ani też nie podchodź cynicznie do miłości
Bo ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmij spokojnie co ci lata doradzają
Z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości
Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej
niż drzewa i gwiazdy
Masz prawo być tutaj
A więc żyj w zgodzie z Bogiem,czymkolwiek
On ci się wydaje
W zgiełkliwym pomieszaniu życia
zachowaj spokój ze swą duszą
Przy całej swej złudności, znoju
i rozwianych marzeniach
Jest to piękny świat."
   ("Dezyderata" -1692r.- tekst znaleziony
   w starym kościele św.Pawła w Baltimore)
GO BEYOND THE BORDERS

"I lived first in a little house,
    And lived there very well--
I thought the world was small and round,
    And made of pale blue shell.

I lived next in a little nest,
   Nor needed any other,
I thought the world was made of straw,
   And nestled by my mother.

One day I flattered from my nest
    To see what could I find
I said the world is made of leaves,
    I have been very blind.

At length I flew beyond the tree,
    Quite fit for grown-up labours;
I don't know how the world is made,
    And neither do my neighbours."

    (Poem: "a bird's thoughts")




"Kiedy wschodzi słońce,
oświetla głupoty i winy
schowane w kątach pamięci
i niewidoczne w dzień.

Idzie człowiek wielopiętrowy
na górnych piętrach rześkość poranka,
a tam nisko
ciemne pokoje,
do których strach wchodzić."
(Czesław Miłosz -"Człowiek wielopiętrowy")

"obecnością zapełń
nieobecne ściany
pozłoć
nie istniejące okno

bądź mi drzwiami
nade wszystko drzwiami
które można otworzyć
na oścież"
(Halina Poświatowska)

"Ty masz klucz.
Lampa roztacza krąg światła na schodach.
W górę.
Łózko posłane; szczotka do zębów wisi na ścianie,
Połóz buciki pod drzwiami, śpij, przygotuj się do życia".
(T.S.Eliott)
     
We dream to create a self.
Ever wonder why you dream?
You need to.
It isn’t a question of why.
You absolutely have to.
Nearly all the mammals except two classes dream. [cetacea - the whales, and the dolphins+echidna]

We must deal with the conflicts and resistance
we face in our lives as we attempt to make sense of the world, and learn to put up with our material demands, our addictions, our ups and downs, successes and failures. For many of us on the spiritual path, the great work gets trapped here—we live and die never realizing that other phases of transformation are even possible. In other words, we get fooled by our appetites.
     transformations bring matter into feeling:
  • island—the movement to self-identity
  • birth—the movement from dream to reality
  • wave—the movement from wave to feeling
  • blood—the movement of the trickster
  • curve of life—the movement toward balance
  • menses—the movement of sexual energy
  • observation—the movement of the universe
  • purity—the movement from self to soul
  • structure of love—the movement of life
(Fred Alan Wolf)

DROGA ŻYCIA - podążaj ku szczęściu

"szczęście niby niebo złote w którym ciszy biała nić" (K.K.Baczyński)

DOM ŻYCIA, który odwiedzasz w tej witrynie, zamieszkują obiekty prostomyślne zwane metasymbolami życia: szczęście, miłość, dobro, piękno, radość istnienia... . Podobnie jak znaki zodiaku są niedefiniowalne i odczuwane intuicyjnie. Są kapsułami, w których ukrywa się "moc" przekraczająca racjonalną świadomośc człowieka i decydująca o jakości życia . Jeśli nie uda się Tobie jej wyzwolić, nie zdobędziesz energii niezbędnej do rozwoju i zmierzać będziesz mimowoli ku samozagładzie.
Metasymbol nie ma nic wspólnego z żadną konwencją i wynika z istoty ludzkiej egzystencji. Wypełniany jest specyficzną treścią istnienia jednostki, jej genów, jej otoczenia i być może zodiakalnych mocy kosmicznych. Jako proces rodzi się i umiera w każdym człowieku, a potem odradza się w jego następcy z mocą zbliżoną a jednak inną w wyrazie i skutkach.
Metasymbole są abstrakcjami i jeśli uwolnimy się - chociaż na moment -od mnóstwa konkretów naszej egzystencji zobaczymy życie jako stosunkowo prostą kompozycję kilku najistotniejszych składników, o które należy szczególnie zadbać.

There are three ways of learning what are metasymbols: happiness, love ...
  • to know all about something
  • to know something about all
  • to know something about something


na podstawie zbioru obserwacji i refleksji "Twierdza" Saint-Exupery'ego Antoine'a(1900-1944)"Citadelle" opubl.1948
 "Odkryłem, że człowiek podobny jest do cytadeli. Burzy mury, aby osiągnąć wolność, ale od tego momentu staje się bezbronną twierdzą, wydaną gwiazdom. I wtedy ogarnia go trwoga, że jest nikim. Niechże więc znajdzie prawdę w dymie płonących gałęzi albo w zapachu owiec, które ma ostrzyc.
Prawdę drąży się w głębokości jak studnię.. I piękne jest skrzypiące koło u studni, które ci niesie wodę do picia............
Cytadelo, ja ciebie tworzę w swoim sercu. Zbudowałem ciebie jak statek. Dałem mu mocne wiązania i maszty, wyposażyłem w osprzęt niezbędny i wypuściłem w przestrzenie czasu, który wytwarza przyjazne wiatry podróżne. Wiem, że nad tobą wiszą liczne zagrożenia i ciągle cię nęka groźne morze. [Ale trwaj na tym statku jak w kościele.] Zawsze można zburzyć kościół i wziąć z niego kamienie do budowy innego kościoła, który jednakże nie będzie ani prawdziwszy ani bardziej falszywy, ani bardziej bogobojny. I nikt nie dowie się niczego od tej kupy milczących kamieni. Dlatego chcę, aby statek miał jak najmocniejszy szkielet, by można było ratowac ludzi z pokolenia na pokolenie. Jesli będziemy ciągle zaczynać od początku nigdy nie uda się przystroić kościoła. .................
Rozmyślałem długo i uporczywie nad sensem świata duchowego. Tworzy się on od zrodzonych przez nas dzieci, od zebranych zbiorów, od domu doprowadzonego do porządku. Przychodzi z wieczności, do której wracają wszystkie nasze dokonania."
więcej >>> kliknij


Szczęście jest wrogiem smierci.

Szczęście jest bronią w walce ze starzeniem się. Przenosi nas w wymiar ponadczasowy, uwalnia od świadomości upływu czasu, blokuje działanie stresu, daje poczucie nieograniczonych możliwości oraz pozwala zapomniec o istnieniu smierci.

Lęk przed śmiercią to cierpienie świata

"Strach przed śmiercią rządzi naszym zyciem w znacznie większym stopniu niz się nam wydaje, bo gdy powiadamy, iż lękamy się śmierci, to w istocie boimy się, żeśmy zmarnowali życie. Może jednak odegrać pozytywną rolę, jesli sprawi, że zaczniemy zastanawiać się nad własnymi wartościami i własnym zyciem, cenić i chłonąć każdą jego chwilę." (David Viscont i Deepak Chopra)

Życie tworzy jeden wielki koncert

Świat stanowi jedną całość, gdzie zdarzenia krzyżują się z sobą i łączą, gdzie życie tworzy jeden wielki koncert, harmonie i modulacje, gdzie człowiek w coraz innej oktawie i w innej tonacji podejmuje zwierzęcy śpiew miłości i nienawiści. (Andre Maurois o świecie Prousta)

Dopiero, gdy przyjmiemy zasadę, że świat nie jest ani prosty, ani całkowicie zrozumiały, zaczynamy go pojmować." (Andre Maurois o Aldousie Huxley'u)

Reszta jest milczeniem

"Od czystego doznania do intuicji piękna, od przyjemności i bólu aż do miłości, do intuicji mistycznej i do smierci, te wszystkie rzeczy fundamentalne, te wszystkie rzeczy mające dla umysłu ludzkiego najgłębsze znaczenie, moga być tylko doświadczane, a nie wyrażane. Zawsze i wszędzie reszta jest milczeniem."(Aldous Huxley)



Wiliam Blake - River of Life      RZEKA ŻYCIA
Blake - River of life

"Wydarzenia w naszym życiu są jak krople w rzece.
Trzeba skoncentrowac się na całej rzece,
by móc naprawdę zrozumieć płynącą w niej wodę."
(zainspirowane przez Jana Silberstoffa w książce - "Chen")



"Chciałbym dziś mówić tak barwnie i jasno
by dzieci biegły do mnie jak do parku
co w słońcu stoi i światło ma w sobie

Chciałbym dziś mówić tak ciepło i prosto
by starzy ludzie czuli się potrzebni

Chciałbym tak mówić aby moje słowa
przez łzy dotarły do blasku uśmiechów

Chciałbym dziś mówić spokojnie i cicho
by ludzie mogli ze mną odpoczywać
śmiać się i płakać
i milczeć i śpiewać

Chciałbym mówić dziś gniewnie i surowo
by odnaleźli zgubione marzenia
Skrzydło co kiedyś wytrysło z ramienia

Chciałbym nie mówić
lecz czynić słowami
aby słów moich dotknęli rękami
ludzie"

 (Tadeusz Różewicz "Pragnienie")



Znajdź sobie swoje własne miejsce w tym raczej nieprzyjaznym świecie
       Photo of YannABetrand
Find your the best place in this rather unfriendly world

"The truth is like a life. Everybody has its own one."
"Prawda jest jak życie. Każdy ma swoją." (zasłyszane)

Życie - jedyny sposób,
żeby obrastać liśćmi,
łapać oddech na piasku,
wzlatywać na skrzydłach;

być psem,
albo głaskać go po ciepłej sierści;
odróżniać ból
od wszystkiego, co nim nie jest;
mieścić się w wydarzeniach,
podziewać w widokach,
poszukiwac najmniejszej między omyłkami.

Wyjątkowa okazja,
żeby przez chwilę pamiętać,
o czym się rozmawiało
przy zgaszonej lampie;
i żeby raz przynajmniej
potknąć się o kamień,
zmoknąć na którymś deszczu,
zgubić klucze w trawie;
i wodzić wzrokiem za iskrą na wietrze;

i bez ustanku czegoś ważnego
nie wiedzieć.

(Wisława Szymborska - z tomiku "Chwila")
Żyjesz
to znaczy piszesz kolejne rozdziały
byle
nie kucharska była to księga
albo
same znaki zapytania

 pisz nawet
 krwią
 prawdę niewygodną
 łzą
 żale niewypowiedziane
 potem
 wysiłek zmarnowany

 pisz tak
 abyś mógł bez wstydu
 przeczytać ją sobie i wnukom

 żyj jednakże
 nie tylko dla pisania

 znajdź statek
 który wywiezie w nieznane
 i szukaj drogi powrotu

(Zygmunt Ryznar)



"Pośród wszystkich stworzeń tylko człowiek jest "osobą", podmiotem świadomym i wolnym, i właśnie dlatego stanowi "ośrodek i szczyt" wszystkiego co istnieje na ziemi.

Osobista godność jest najcenniejszym darem człowieka, który dzieki niej przewyższa swoją wartością cały świat materialny. Osobowa godność jest niezniszczalną własnością każdej ludzkiej istoty. Ważne jest tutaj zdanie sobie sprawy z potęgi tego stwierdzenia, które opiera się na jedyności i niepowtarzalności każdej osoby.

Wynika z tego, ze jednostki absolutnie nie można sprowadzić do tego, co mogłoby ją zmiażdżyć i unicestwić w animowosci kolektywu, instytucji, struktury czy systemu."

(Jan Paweł II Adhortacja apostolska "Christifideles laici")



wiersz Gibrana Kahlila-przepisany przez Córkę Monikę dla nas rodziców-na pożegnanie -przy wyjściu z Domu Rodzinnego
Gibran Kahlil - WASZE DZIECI
Wasze dzieci nie są waszą własnością
są synami i córkami mocy Życia
Jesteście ich rodzicami ale nie stworzycielami.

Mieszkają z Wami, a Mimo to do Was nie należą
Możecie dać im swoją miłość -
lecz nie wasze idee, poniewaz oni mają swoje idee.

Możecie dać dom ich ciałom- ale nie ich duszom,
ponieważ ich dusze mieszkają w domu przyszłosci,
której Wy nie możecie odwiedzac - nawet w waszych snach.
Mozecie wysilać się, by dotrzymać im kroku,
ale nie żądac - by byli podobni do Was,
poniewaz życie się nie cofa,
ani nie może zatrzymać sie na dniu wczorajszym.

Wy jesteście jak łuk, z którego wasze dzieci
jak żywe strzały - zostały wyrzucone naprzód.
Strzelec mierzy do celu na szlaku nieskończoności
I trzyma cięciwę napietą całą swą mocą,
Aby strzały mogły poszybowac szybko i daleko.
Poddajcie się z radością rękom Strzelca -
ponieważ on kocha równą miarą i strzały, które szybują
i łuk, który pozostaje niewzruszony.

Gibran Kahlil - ON CHILDREN
Your children are not your children.
They are the sons and daughters of Life's longing for itself.
They come through you but not from you,
And though they are with you,
yet they belong not to you.
You may give them your love
but not your thoughts.
For they have their own thoughts.
You may house their bodies but not their souls,
For their souls dwell in the house of tomorrow,
which you cannot visit, not even in your dreams.
You may strive to be like them,
but seek not to make them like you.
For life goes not backward
nor tarries with yesterday.
You are the bows from which your children
as living arrows are sent forth.
The archer sees the mark
upon the path of the infinite,
and He bends you with His might
that His arrows may go swift and far.
Let your bending in the archer's hand be for gladness;
For even as he loves the arrow that flies,
so He loves also the bow that is stable.

"Nie można człowieka nauczyć czegoś, najwyżej można mu pomóc, aby sam znalazł to w sobie"
(Galileusz)


    Pieśń
 Szkoda, że cię tu nie ma,
szkoda, kochanie.
Siedziałabyś na sofie,
ja - na dywanie.
Chustka byłaby twoja,
moja - kapiąca łza.
Albo może na odwrót:
płacz ty - pociecha - ja.
  Szkoda, że cię tu nie ma,
szkoda, kochanie.
Prowadząc wóz, dłoń kładłbym
na twym kolanie,
udając, że je mylę
z dźwignią, gdy zmieniam bieg.
Wabiłby nas nieznany
lub właśnie znany brzeg.
  Szkoda, że cię tu nie ma,
szkoda, kochanie.
Srebrny księżyc na czarnym
nieba ekranie
na przekór astronomom
oddawałbym co noc
na żeton na automat,
by usłyszeć twój głos.
  Szkoda, że cię tu nie ma,
na tej półkuli -
myślę, siedząc na ganku w letniej koszuli
i z puszką "Heinekena".
Zmierzch. Krzyk mew. Liści szmer.
Co za zysk z zapomnienia,
jeśli tuż po nim - śmierć?
 		    A Song
I wish you were here, dear,
I wish you were here.
I wish you sat on the sofa
and I sat near.
the handkerchief could be yours,
the tear could be mine, chin-bound.
Though it could be, of course,
the other way around.
I wish you were here, dear,
I wish you were here.
I wish we were in my car,
and you'd shift the gear.
we'd find ourselves elsewhere,
on an unknown shore.
Or else we'd repair
To where we've been before.
I wish you were here, dear,
I wish you were here.
I wish I knew no astronomy
when stars appear,
when the moon skims the water
that sighs and shifts in its slumber.
I wish it were still a quarter
to dial your number.
I wish you were here, dear,
in this hemisphere,
as I sit on the porch
sipping a beer.
It's evening, the sun is setting;
boys shout and gulls are crying.
What's the point of forgetting
If it's followed by dying?
( Joseph Brodsky )

Sa jak wiatr w pustym domu - myśli

Chwila miasta: słońce na murze.
Jedno okno otwiera swą ciemność.
Żaden patos.       W potrzasku ścian.

Na co komu o smierci wiedza.
Przez nią stygnie herbata na stole.
Żaden nastrój.      Mydlanych słów.

Chwila świata: cisza nie czeka.
Gwar jak piasek wsypuje do okna.
Żaden liryzm.     Kamienion i snom.

(Wisława Szymborska - z tomiku "Czarna piosenka")



"Człowiek nie zrozumie siebie, dopóki nie pozna miłości." (JP2)
"Nikt nie umie naprawdę kochać, jeśli najpierw nie pokocha samego siebie." (D.Dufour)
Bądż dobry jak chleb. Daj innym żyć.


Kontakt - email       zygmunt.ryznar@gmail.com


ODSYŁACZE DO INNYCH WITRYN AUTORA:



Pełna kolekcja poezji autora
Kolekcja poezji autora - mirror


Strona domowa autora - autor's homepage
Mirror - Strona domowa autora - autor's homepage


Witryna 1 wiersza: koncert na 4 pory


Wiersze autora w POEMA

KOMPENDIUM informatyki - ITPEDIA

  pokój szczęścia/happiness
  pokój życia/life
  pokój egzystencji/human being existency
  Kącik Humoru/Humor in our life
  Salon Literatury/Poetry-Prose
  Menu globalne/Global Menu

aby poczytać i podyskutować w tych i innych kwestiach wejdź na mój blog

index sitemap advanced
site search by freefind
Wprowadź dowolmy wyraz lub zwrot związany z tą witryną