Zygmunta Ryznara
WIERSZE RECYTOWANE PRZEZ AUTORA
Skronie siwe i nie tylko
jak zwykle za wcześnie
i tylko po to aby przyzwyczajać nas do smugi cienia...
Radość w łagodnych promieniach słońca
Ciepło w uścisku Twojej dłoni
Słoneczko w Twoich oczach Miła i na policzkach
W przyśpieszonych krokach
nowe fale energii życia
Tak powstaje nowa MonaLiza
z nieodgadnionymi myślami
i z zagadkowym uśmiechem
przez który przemawia najgłębsze
z tego co nas łączy
przędzone tak delikatną nicią
że urywa się przy najlżejszych zawirowaniach ...
Nikt inny nie tworzy jesieni życia
Tylko my sami
dla siebie samych.
Kropka nad i
Gdybyś wiedziała i gdybym ja wiedział
Świat byłby piękny
Kochasz się w bólu
w bólu się uśmiechasz
nienawidzić Cię będę.
Przychodzisz i znikasz
nawiedzasz
jak fale oceanu -
bez słowa zachęty.
Dlaczego ?
dokąd tak szybko
na skraj przepaści
licząc na wielki skok
w chwili ostatniej
dokąd tak łatwo
obok szczytu miłości
licząc biegnące lata
i wygasłe wzruszenia
dokąd tak nagle
i donikąd zarazem
spadając bezszelestnie
zaczepiony na nitce życia
zatrzymaj lawinę
póki czas
i zawołaj
SOS