| |
|
KONCERT NA CZTERY PORY##################### WIOSNA [ Allegro assai] #####################
[ballada głównie o gąsce i królewnie]
słoneczny błysk-błysk po oczach owiewny pac-pac na policzkach w uszach bzyk-bzyk zbłąkanego owada w nozdrzach woń świeżej zieleni a w sercu...? pukpuk-bachbach ! to nadzieja wali jak młot to-nic-to-nic uspokaja rozum przyjdzie na to czas przyjdzie czas
plamy z wielkimi ślepiami wzlatują znad deptanych kałuż powieka na oczach szczelnie stulona przykrywa blask ziemi czuję nieśmiały dotyk promieni chwytam łagodne wiatru spojrzenie kosmyki moje flirtują nade mną upojony jestem strojną harmonią dźwięków. [swiergolenie] śwr-śwr-śwr-ćwr-ćwr-ćwr-ćwr -ćwr-ćwr-ćwr [żuczenie] zzżżżżż-zzżżżżż-zzżżżżż-zzżżżżż [chrząszczenie] chrzszcz-chrzszcz-chrzszcz-chrzszcz Słucham burzy świergotu perkusji dzięcioła krakania wrony słońce ciepło opada na skronie. światło rzuca kolorowe zasłony a wiatr rozdaje słodkie pocałunki chyba wolno mi na pocałunek wiosny -może rozwinie się w miłość. a miłość tuż tuż ... "gę-gę-gę" zawołał wiatr " ę-ę-ę" odpowiedziało echo i gąska moja nadeszła ładna sukienka fioletu czarne oczęta ciemna szyjka bluzeczka lekko rozpięta na butkach szpilęta zgrabna pełna dąsów, wyobrażeń niby skromna małorozmowna jak święta mumia spokojna a za nią [nadchodzi..........] kle-kle -kle KLE-KLE-KLE Malutka królewna z zadartym noskiem Słucham klekotu pantofelków
[ mija - przefruwa obok..... udaje że nie widzi mego spojrzenia ale spowalnia krok ] kle---kle------kle---------kleczuję ten powiew to faliste drżenie powietrza gdy przechodziła obok
[odchodzi.... ] KLE -- kle - kle - kle - kle- ....... [na chwilę odwraca głowę uśmieszek w kącikach ust wie, że się podoba i to jej na razie wystarcza ]
często powracam do tych wrażeń wsród nocy bezsennych z zielenią wiosny rosną i moje pędy
[któż nie lubi szumu fal lub powiewu na szczycie góry]
nad Morzem Czarnym ulice światłe poobrzucane w kwiaty i palmy a dalej drgawki zielono-sine morza w wodzie bzikują matrony i panny a w nocy czarne przestworza gdy nad Bałtykiem jestem z powodu wspomnień
smutno mi na tej plaży Po co niknące na piasku ślady po tej postaci jednej i po tym tłumie na promenadzie Po co uśmiech po tym śmiechu gromadnym Po co uciekłem w ciszę i w burzę zarazem w bełkot morza i ludzi świstów pełen i grzmotu powracającej fali szszszssssssszzzzzz-uuuuuuuuuu
potem chwilowe wyciszenie i zamierające plum-plum-pluma czasem łopot skrzydeł mew i wrzaskliwe kre-kre-kre................ a w górach pokłony traw silnie dmucha wiatr FiiiiiiiiiiiiiiiiFyyyyyyyyyyyssssssssssss ponad grzbiety mgliste przelewanie chmur
na pijanych obłokach nieziemskie abstrakcje w oddali oblicze pogodne księżyca stąpam po dachu świata pływam po morzu wzburzonym gdy wypadnę przez burtę marzeń kto rzuci mi stawy mgieł nic nie mamy do powiedzenia gdy przemawia piękno bieszczadzkiego lata słuchac, patrzeć
[W życiu jak w operze i kuźni]
kap kap kap
to deszcz jesienny na parapecie odmierza czas i przywołuje wspomnienia o nas o nas o nas liść szur-szur przędzie się żółty dywan na dole a przedtem fiki-miki fikołki na wietrze gdzie zdarzyć się może muśnięcie liścianego brata który kiedyś się kłaniał z naprzeciwka liść klap-klap a jeszcze przedtem wytrzymywał każdy huragan ... Nie upadaj bezsilnie jak ten liść i nie narzekaj że podmuch był za silny Skoro istniejesz to cierp i ciesz się jak Grek Zorba śmiej się pajacu Bo w życiu jak w operze płacz i twórz przeklinaj a żyj i miej nadzieję... kochaj kochaj bo życie tak krótkie to zaledwie błysk a potem tylko ciemność milczenie wspomnienie i cisza
Bo w życiu jak w kuźni plamy żółte białe zielone tu i tam gromy walących młotów szeptanie ciał. Wrzaskliwa czerwień żelaza dymu grające obłoki Z iskier i żaru poezji czar. Nie walcujmy siebie na szarą blachę życia.
Bo w życiu różnie bywa ale nie krzycz ! wyszeptaj do mnie cokolwiek.... jestem jestem obok Ciebie ! aby podać Ci rękę a nawet siebie.
[W zimie ogrzewa nas często tęsknota]
[brrrrr...jak mroźno! chrzęści krzepki mróz chrz-st chrz-st chrz-st chrz-st nogi zaczynają nieść jak oszalałe konie] Iglaste panny w bieliznie śnieżnej [mówienienamroziejestszkodliwenagardło] nie mówmy więc za wiele w słowa nie można zamienić kruczych włosów otulających całunem wdzięku smaku oczu w które można się wtapiać jak w ciemność bez końca w słowa nie można zamienić zarówno własnych cierpień jak i własnej rozkoszy. Lekko powiedzieć tęsknię Trudno wyrazić tęsknotę Niezdarnie zabrzmi gdy powiem brak mi twych oczu twego ciepła twego uśmiechu i naszych rozmów tęsknota jest snem o szczęściu rozstanie jest łożem na które układa nas życie Dobranoc !
[Już za późno na wszystko]
Jeśli obudzę się na drugim brzegu Rzeki Przemijania nie będę sam nikt nie odbierze mi Naszej melodii która trwa od chwili kiedy zaszemrały Nasze wargi zatrzepotały Nikt nie odbierze mi Twojego zapachu tej części Naszego ducha który towarzyszył zawsze Naszym rozstaniom. Zycie jak pieśń serca... najpierw pełne porywów potem zadyszane a w końcu... ciche cyt cyt cyt to wszystko i nic [???] ..........
|